Ciasto dyniowe

Sezon jesienno - zimowy to w naszym domu dyniowe szaleństwo. Królowa jesieni podawana jest na różne sposoby. Jednym z naszych ulubionych jest ciasto dyniowe. Niezmiernie łatwe. W moim wydaniu troszkę zdrowsze, a przynajmniej tak sobie wmawiam 😉 Uwielbiam lekko wilgotne, pachnące cynamonem, z orzechami włoskimi lub migdałami. Po prostu MNIAM ❤❤❤
Składniki

 4 jajka
pół upieczonej dyni
1/2 lub 3/4 szklanki brązowego cukru ( ksylitolu lub innej słodkości) - jak kto lubi słodkie
1 i 1/2 szklanki mąki pełnoziarnistej (ja mieszam kilka różnych mąk pszenną pełnoziarnistą, żytnią, dodaję troszkę migdałowej, można dodać gryczanej) - ma być zdrowo
łyżeczkę sody oczyszczonej (czubatą)
łyżeczkę cynamonu
łyżeczkę dowolnych innych przypraw korzennych
kandyzowana skórkę pomarańczową
pokrojone orzechy włoskie lub migdały
jeśli ktoś lubi rodzynki



Sposób przygotowania:
  1. 1/2 dyni (niedużej) kroimy w piórka i układany na wyłożonej pergaminem blasze. Pieczemy, aż będzie miękka, a następnie blendujemy na gładkie puree. Jeśli upieczemy więcej to zblendowaną dynie można zamrozić i po odmrożeniu nadaje się do ciasta, do zupy lub np. do różnego rodzaju klusek.
  2.  Jaja ubijamy z cukrem na gładką masę.
  3. Dodajemy przesianą mąkę, oczywiście otręby, które zostają na sitku też wrzucamy, to samo zdrowie. Chodzi tylko o napowietrzenie mąki.
  4. Dodajemy sodę, a następnie dynię, przyprawy i bakalie.
  5. Wszystko razem chwilę łączymy najlepiej drewnianą lub silikonową łyżką.
  6. Tortownicę wykładamy papierem i pieczemy w temp. około 180 stop. C prze około 60 min.
  7. Ja sprawdzam wbijając drewnianą wykałaczkę. Jeśli ciasto się nie klei do patyczka to jest upieczone. 
  8. Po wystygnięciu robię jeszcze lukier z dwóch  łyżek stewi, soku z cytryny i odrobiny wody. Polewam nim ciasto i wykładam na wierzch pokruszone orzech lub migdały.
Smacznego !!!!




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie każdy rodzi się tatą

Obraz
Dziś o sprawach ważnych dla mnie. Bo temat ojcostwa jest bardzo żywy i stale poruszający najcieńsze struny w moim sercu. Jak mówią ojcem może być każdy, nie każdy natomiast może być tatą. I to jest święta prawda. No cóż, do zostania ojcem nie potrzeba wile 😊. Jednak, aby stać się czułym, troskliwym i kochającym tatą potrzebne jest ogromne pełne miłości serce i głowa na swoim miejscu.  Jak okiem sięgnąć świat obfituje w "sprawców", natomiast tych odpowiedzialnych facetów jest bardzo niewielu. Bo to nie wystarczy  przychodzić codziennie z pracy do domu trzeźwym. To nie jest miara ojcostwa.  Mam to ogromne szczęście, że facet, którego poznałam ćwierć wieku temu okazał się ostoją rodzinnego spokoju i wzorem ojcostwa, gotowym do umieszczenia w Sèvres.  Jest troskliwy, czuły, a kiedy trzeba to stanowczy. Zawsze opanowany i jest idealnym kontrastem dla mojej egzaltowanej natury . Jest naszym filarem, kręgosłupem stabilizującym naszą rodzinę. I nie mam tylko na myśli sfery
Czytaj więcej

Z podręcznym na Rodos

Obraz
  Nareszcie świat się otworzył po covidiwym szaleństwie. Znów można przemieszczać się i cieszyć wyjazdami. W tym roku udało nam się upolować bilety do Grecji i już za chwileczkę rozpoczynamy naszą przygodę z Rodos. W tym roku organizujemy wszystko sami. Zaczęliśmy od kupienia biletów lotniczych. Udało nam się kupić je tanio, mimo późnej pory, gdyż kupiliśmy je w maju. Wyszło około 540 zł na osobę w dwie strony, a spieszę dodać że Duża i Mała to już poważne nastolatki. Pan J zajął się organizacją noclegu poprzez Booking. Mam nadzieję, że kwatery będą ok, ale to opiszę jak zobaczę 🙆🙈 . Tak więc nastał długo oczekiwany dzień pierwszy naszej podróży.... pakowanie. Nie było łatwo, gdyż wykupiliśmy lot z podręcznym i udało mi się przekonać pana J. do dwóch dodatkowych wykupionych większych toreb.... Negocjacje nie były łatwe, ale się udały. Nigdy w życiu nie spakowalibyśmy się tylko w podręczny…. Gwiazdy i ich kreacje, buty do pływania… nie ma mowy.   Panowanie.... Ojć, to było w
Czytaj więcej

Pod słońcem Krety

Obraz
Tym razem będzie o bieganiu, ale również i podróżowaniu. O ogromnej radości wynikającej z poznawania nowych miejsc. W tym roku p. J zaplanował nasze rodzinne wakacje na Krecie. Czekaliśmy na tą chwilę niemal 10 miesięcy. I nareszcie nadszedł upragniony moment, 4 sierpnia. Lot mieliśmy z Katowic o 2.00 z minutami. Rozpoczynamy naszą podróż na Kretę   Mimo usilnych starań drzemki nie było. Wpakowaliśmy się do autka i w drogę. Droga była spokojna i z lekkim zapasem dotarliśmy na lotnisko. Samolot wystartował o czasie, a moje usilne starania na chwilę relaksu były zakłócane przez strach z powodu latania oraz p. J, który próbował kontrolować wszystko dookoła od klimatyzacji po ustawienie fotela... Każdy odreagowuje stres po swojemu. 😀 Po około 2 i pół godzinie stanęliśmy na greckiej ziemi. Chociaż nie mogę pominąć faktu, że OKROPNIE nie lubię latać. Masakra, jak się boję i nie jestem w stanie udawać przed  Dziewczynkami. Aaaaaa 😨 Z lotniska do hotelu jechaliśmy krótko. Co
Czytaj więcej