Faszerowane bakłażany

Jesień to czas kiedy mój organizm woła  tego bogactwa warzyw i owoców.  Reszta rodziny, jakoś nie ma takich jesiennych symptomów, więc to ze mną jest coś nie tak :-).
 Faszerowane bakłażany często wpadają do menu, w różnych wersjach. Tym razem były napchane ryżem, ale bardzo lubię z kaszą pęczak lub w wersji bezmięsnej tylko z fetą.


 I  nie zgodzę się, że bakłażan to trudne do przygotowania warzywo, i że trzeba się przy nim narobić.
Ja nawet nie nacieram solą, ponieważ nie wyczuwam goryczki.... może moje kubki smakowe już są zabite. Od trzydziestu lat pije gorzką herbatę, a teraz też i kawę.


Składniki:
I tu się pojawia problem bo jest to potrawa, którą robię "na oko" i z tego co jest w lodówce :-)

bakłażany
ryż (kasza pęczak)
opcjonalnie około 1/2 kg mielonego mięsa
podsmażona cebulka
dowolne warzywa (u mnie musi być dla dzieci kukurydza)
a dla mnie suszone pomidory (taka słabość)
domowy ajvar https://niezwyczajnadziewczyna.blogspot.com/2017/10/domowy-ajvar.html (też nie musi być, można go zastąpić przecierem pomidorowym)
 sól, pieprz, suszony tymianek lub zielona pietruszka, koperek (co kto lubi)


 Przygotowanie:
1. Odcinamy końcówkę bakłażana, przecinamy na pół i wycinamy dziurę na farsz.
2. W osobnym naczyniu przygotowujemy farsz
ugotowany ryż (kaszę), surowe mięso (lub nie), warzywa, przyprawy i wszystko razem mieszamy, ajwar

3. Farszem napychamy wycięte dziury w bakłażanach.
4. Na górę kładziemy wycięty fragment i lekko skrapiamy oliwą.
5. Ja piekę około 1 godziny w temperaturze około 190 stop. C w rękawie do pieczenia. Wtedy nie wysycha.

Można podawać z dodawać z dowolnym ulubionym sosem pomidorowym lub samo.




Smacznego !!!


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nie każdy rodzi się tatą

Obraz
Dziś o sprawach ważnych dla mnie. Bo temat ojcostwa jest bardzo żywy i stale poruszający najcieńsze struny w moim sercu. Jak mówią ojcem może być każdy, nie każdy natomiast może być tatą. I to jest święta prawda. No cóż, do zostania ojcem nie potrzeba wile 😊. Jednak, aby stać się czułym, troskliwym i kochającym tatą potrzebne jest ogromne pełne miłości serce i głowa na swoim miejscu.  Jak okiem sięgnąć świat obfituje w "sprawców", natomiast tych odpowiedzialnych facetów jest bardzo niewielu. Bo to nie wystarczy  przychodzić codziennie z pracy do domu trzeźwym. To nie jest miara ojcostwa.  Mam to ogromne szczęście, że facet, którego poznałam ćwierć wieku temu okazał się ostoją rodzinnego spokoju i wzorem ojcostwa, gotowym do umieszczenia w Sèvres.  Jest troskliwy, czuły, a kiedy trzeba to stanowczy. Zawsze opanowany i jest idealnym kontrastem dla mojej egzaltowanej natury . Jest naszym filarem, kręgosłupem stabilizującym naszą rodzinę. I nie mam tylko na myśli sfery
Czytaj więcej

Z podręcznym na Rodos

Obraz
  Nareszcie świat się otworzył po covidiwym szaleństwie. Znów można przemieszczać się i cieszyć wyjazdami. W tym roku udało nam się upolować bilety do Grecji i już za chwileczkę rozpoczynamy naszą przygodę z Rodos. W tym roku organizujemy wszystko sami. Zaczęliśmy od kupienia biletów lotniczych. Udało nam się kupić je tanio, mimo późnej pory, gdyż kupiliśmy je w maju. Wyszło około 540 zł na osobę w dwie strony, a spieszę dodać że Duża i Mała to już poważne nastolatki. Pan J zajął się organizacją noclegu poprzez Booking. Mam nadzieję, że kwatery będą ok, ale to opiszę jak zobaczę 🙆🙈 . Tak więc nastał długo oczekiwany dzień pierwszy naszej podróży.... pakowanie. Nie było łatwo, gdyż wykupiliśmy lot z podręcznym i udało mi się przekonać pana J. do dwóch dodatkowych wykupionych większych toreb.... Negocjacje nie były łatwe, ale się udały. Nigdy w życiu nie spakowalibyśmy się tylko w podręczny…. Gwiazdy i ich kreacje, buty do pływania… nie ma mowy.   Panowanie.... Ojć, to było w
Czytaj więcej

Pod słońcem Krety

Obraz
Tym razem będzie o bieganiu, ale również i podróżowaniu. O ogromnej radości wynikającej z poznawania nowych miejsc. W tym roku p. J zaplanował nasze rodzinne wakacje na Krecie. Czekaliśmy na tą chwilę niemal 10 miesięcy. I nareszcie nadszedł upragniony moment, 4 sierpnia. Lot mieliśmy z Katowic o 2.00 z minutami. Rozpoczynamy naszą podróż na Kretę   Mimo usilnych starań drzemki nie było. Wpakowaliśmy się do autka i w drogę. Droga była spokojna i z lekkim zapasem dotarliśmy na lotnisko. Samolot wystartował o czasie, a moje usilne starania na chwilę relaksu były zakłócane przez strach z powodu latania oraz p. J, który próbował kontrolować wszystko dookoła od klimatyzacji po ustawienie fotela... Każdy odreagowuje stres po swojemu. 😀 Po około 2 i pół godzinie stanęliśmy na greckiej ziemi. Chociaż nie mogę pominąć faktu, że OKROPNIE nie lubię latać. Masakra, jak się boję i nie jestem w stanie udawać przed  Dziewczynkami. Aaaaaa 😨 Z lotniska do hotelu jechaliśmy krótko. Co
Czytaj więcej